Селско мезе

Сел­ско ме­зе или сел­ско ме­со? Исто ли е? Па, да. Се­кој има раз­ли­чен ре­цепт за сел­ско­то ме­со, кое во еден пер­и­од од на­ше­то жи­ве­е­ње, по­себ­но во кра­јот на осум­де­сет­ти­те го­ди­ни на ми­на­ти­от век, бе­ше ви­стин­ски хит ме­ѓу на­ши­те мај­ки. Се раз­ме­ну­ваа ре­цеп­ти, се раз­ви­ваа де­ба­ти на те­ма сел­ско ме­со – да­ли се пра­ви са­мо со те­ле­шко ме­со или се ста­ва и свин­ско ме­со, па да­ли има ком­пи­ри или не­ма, да­ли се пра­ви са­мо со ме­со и со пе­чур­ки… Знам за ре­цеп­ти во кои сел­ско­то ме­со има­ше са­мо ме­со и тоа пар­чи­ња свин­ско и плус ќо­фтен­ца од ком­би­ни­ра­но ме­ле­но ме­со и по не­ко­ја пе­чур­ка во та­ва­та.

Сел­ско­то ме­со ме по­тсе­ту­ва на убав пер­и­од од жи­во­тот во кој се жи­ве­е­ше сми­ре­но, без бр­за­ње, на са­бот­ни ру­че­ци што тра­е­ја до не­дог­лед, ка­де што си­те од по­ши­ро­ко­то се­мејс­тво се со­би­рав­ме за да го про­ба­ме но­во­о­ткри­е­ни­от спе­ци­ја­ли­тет. Тоа бе­ше вре­ме во кое пе­чур­ки­те на го­ле­мо вле­гоа во на­ше­то се­којд­нев­но ме­ни, а ка­ко но­во­о­ткри­ен про­из­вод де­ца­та најм­но­гу ужи­ваа бр­кај­ќи ги со ви­љу­шка­та во чи­ни­ја­та. По­себ­но ако не се се­че­ни на пар­чи­ња. Та­ка го­ле­ми, тр­ка­лез­ни, вкус­но зго­тве­ни, ги при­ми­ле си­те уба­ви ми­ри­си од зе­лен­чу­кот беа лап­ни-голт­ни. Вкус­ни ка­ко ло­кум­че! Не­ма да по­гре­шам ако ка­жам де­ка си­те ед­на­кво ужи­вав­ме во ја­де­ње­то. И де­нес, ко­га го го­твам за мо­и­те де­ца, и тие ужи­ва­ат, а при­каз­на­та се по­вто­ру­ва: ста­ви ми ме­не по­ве­ќе пе­чур­ки…

Со­стој­ки:

• 160 гра­ма мас­ло за ја­де­ње
• 1,2 ки­ло­грам те­ле­шко ме­со
• 500 гра­ма млад кро­мид
• 500 гра­ма зре­ли до­ма­ти
• 500 гра­ма пи­пер­ки
• 500 гра­ма пе­чур­ки
• Не­кол­ку чеш­ни­ња лук
• Маг­до­нос
• 300 гра­ма мо­дри пат­ли­џа­ни
• Сол
• 1 ла­жич­ка цр­вен пи­пер

Под­го­то­вка:

Ме­со­то се се­че на пар­чи­ња го­ле­ми кол­ку орев, се по­со­лу­ва и на­бр­зи­на се пр­жи на же­шко мас­ло во ба­кар­но кот­ле. Пр­же­но­то ме­со се пре­фр­ла во друг сад, а во пре­о­ста­на­та­та мас­но­ти­ја се дин­сту­ва кро­ми­дот, пи­пер­ки­те, мо­дри­те пат­ли­џа­ни и до­ма­ти­те, си­те исеч­ка­ни на ре­зан­ки, а шам­пи­њо­ни­те оста­ну­ва­ат це­ли. Во дин­сту­ва­ни­от зе­лен­чук се до­да­ва­ат ме­со­то, лу­кот и маг­до­но­сот. Сме­са­та се по­со­лу­ва со сол и со цр­вен пи­пер, се про­ме­шу­ва и по­тоа кот­ле­то се оста­ва уште не­кол­ку ми­ну­ти на оган.

Ја­де­ње­то се слу­жи во зем­је­ни са­до­ви со убав до­ма­шен леб.